w dosyć nieoczekiwany sposób dwa duże zespoły badawcze – intela i ibm'a, jednocześnie, choć nie wspólnie ogłosiły osiągnięcie zasadniczo tego samego.
oba zespoły znalazły sposób na dalsze miniaturyzowanie tranzystorów. czyli procesorów.
nie wydaje się to może szokujące – dopóki sie nie pomyśli o tym w jakiej skali ci ludzie już teraz pracują. okazało się, że krzem używany jako izolator, został już tak oskubany, że jest go najzwyczajniej za mało. efekt – utraty energii, wzrost temperatury. od dawna jesteśmy tego świadkami – poniekąd przez to są wentylatory i radiatory na procesorach.
nowe odkrycie (a właściwie dwa, niezależne) używa czegoś innego niż krzemu, i daje zdecydowanie lepsze rezultaty. w/g intela – o 20%. ludzi z ibm'a nie podali żadnych precyzyjnych danych.
nowe odkrycie umożliwi zejście z procesami technologicznymi z obecnych 65 do 45 nanometrów. a to oznacza spory wzrost mocy i możliwości nowych procesorów.
trzeci z wielkich – amd powiedział jedynie, że swój proces przejścia na 45 nano pokaże dopiero w 2008 roku.
samo przejście na mniejszą technologię nie jest szokujące, ale sam fakt, że po tylu latach badań odkryto jak to zrobić jest niezwykły i słusznie rekatorzy wired'a określają to jako największy przełom w technologii chip'ów od lat '60.
Hmm, podstawową funkcją krzemu w układzie scalonym nie jest izolacja . Spełnia on raczej rolę ośrodka do którego możesz dyfundować domieszki. W ten sposób tworzysz tzn. obszary p i n a przeplatając je ze sobą tworzysz diody i tranzystory.
Problem z krzemem jest taki że zmniejszając układ w pewnym momencie po pierwsze nie dasz rady odprowadzić ciepła a po drugie mogą zdarzyć się przepięcia między ścieżkami (dodatkowo przy miniaturyzacji układ i tak zżera więcej prądu). Krzem jest dielektrykiem (nie izolatorem) i ma określone maksymalne napięcie przebicia.
Szczerze mówiąc odkrycie dielektryka o lepszych właściwościach niż krzem to bardzo dobra nowina. Z tym że może nie być tak różowo. Od dawna są znane inne dielektryki (np. GAs) ale krzem jest najbardziej uniwersalnym materiałem, najbardziej przebadanym, najtańszym i są opracowane szczegółowe procesy produkcyjne do elementów z niego zbudowanych. Inne materiały są lepsze ale tylko w określonych zastosowaniach (np. YRb w detektorach scyntylacyjnych promieniowania RTG). Reasumując jeśli to prawda to jest to prawdziwy przełom, jeśli jednak ten nowy materiał będzie stosowany tylko w określonych tranzystorach to też dobrze ale mogłoby być lepiej 😉